Ecuador - Agua, Vida y Naturaleza, groenten en fruitbomen planten zonder irrigatie
Het Agua, Vida y Naturaleza Project (AVNP) – Water, Leven en Natuur project – is uitgevoerd in 2012 tot en met 2014. Op 3 januari 2012 werd het project gestart in Ecuador. Tijdens dit project zijn er diverse groenten en fruitbomen geplant met 70% minder water.
Saman boom 17 maanden oud in Santa Elena Ecuador zonder irrigatie, met Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie |
Team Agua Vida y Naturaleza met Gmelina boom 18 maanden zonder irrigatie, met Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie |
De financiering van het project
Het Agua, Vida y Naturaleza Project werd gefinancierd door de Nederlandse COmON Foundation. De oprichter van COmON heeft een agrarische achtergrond en steunt de droom van Pieter Hoff om in de komende 40 jaar, 2 miljard hectare grond te beplanten met economisch en ecologisch interessante bomen. De oprichter van COmON hoopt dit deels te verwezenlijken. Met het AVNP moet er een model worden ontwikkeld dat op de hele wereld kan worden verspreid en toegepast.
De Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie
De Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie is geïntroduceerd door AquaPro Holland, een besloten vennootschap opgericht door uitvinder Pieter Hoff. De Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie is een biomimicry technologie die ecosystemen en vegetatie herstelt en die bestaat uit:
- Het verbeteren van de grond met mycorrhiza;
- Het intact laten van de capillaire structuur van de grond;
- Het gebruik van planten met de juiste penwortels;
- Het gebruik van deWaterboxx® plant cocoon en indien nodig zelfs bij het planten op rotsen;
- Het gebruik van de capillairboor.
De Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie is een kopie van hoe Moeder Natuur het probleem oplost van het planten in woestijnen, geërodeerde gebieden, badlands en op rotsen. Met de Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie kunnen we door de mens gecreëerde woestijnen of geërodeerde gebieden worden beplant, de vegetatiebedekking herstellen of deze gebieden weer productief maken door het planten van productieve (fruit) bomen en/of groenten.
Obstakels voor de armen
Iedereen die wil planten in droge of geërodeerde gebieden kan de producten van de Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie gebruiken. Dit kunnen zowel overheden zijn als Ngo’s, investeerders of boeren. Het AVNP richt zich op boeren die leven in droge gebieden en grote hindernissen ondervinden als ze willen gaan planten, zoals:
- Bijna geen toegang tot voldoende zoetwater om hun gewassen te laten groeien;
- Geen kapitaal om te investeren, zelfs als ze willen, en;
- Weinig of geen kennis van het verbouwen van gewassen met een hoge opbrengst.
Economische Basis
Er zijn ongeveer 300 miljoen kleine boeren in de wereld; elk jaar blijven er minder van hen over. Als gevolg aan een gebrek aan inkomsten en het vooruitzicht van een sombere toekomst, stoppen deze kleine boeren met het verbouwen van voedsel en trekken ze naar de steden. In 2009 woonde voor de eerste keer in de geschiedenis vijftig procent van de wereldbevolking in steden; dit is een bijzonder uitdagende ontwikkeling. In 2050 zullen er ongeveer tien miljard mensen op aarde leven (ter vergelijking: we zijn nu de zeven miljard gepasseerd). Wij moeten onze voedselproductie dus met minimaal 43 procent verhogen om in 2050 dezelfde hoeveelheid voedsel voor iedereen te hebben als nu.
Momenteel lijden bijna een miljard mensen honger; en de prijs van basisvoedsel (rijst, maïs, tarwe) verdubbelde in de afgelopen drie jaar. Het is duidelijk dat we voor dit probleem een oplossing moeten vinden. Dit betekent dat we voor de arme boeren manieren moeten vinden om meer voedsel te produceren en om de productie rendabeler te maken! Als we dat kunnen bereiken, zullen deze boeren op hun land blijven en niet naar de reeds overbevolkte steden vertrekken.
De uitdagingen van bomen planten in droge gebieden (zoals Ecuador)
Droge gebieden bieden ons mogelijkheden, maar ook uitdagingen. Veel droge gebieden hebben voldoende neerslag (van 250-500 mm of 2,5-5 miljoen liter per hectare), maar deze neerslag valt zeer ongelijk verdeeld over het jaar. De kaart hieronder toont (in geel, oranje en rood) alle gebieden die in de afgelopen tweeduizend jaar door de mens zijn ontbost, maar die voldoende water hebben om productief te zijn. De oppervlakte bedraagt ongeveer twee miljard hectare. Deze gebieden waren ooit bedekt met bomen, dus, als we willen kunnen we ze opnieuw met bomen beplanten. Het feit dat de bomen daar groeiden betekent dat er geen twijfel over bestaat dat ze er weer kunnen groeien. Er is voldoende water voor ze om te groeien en productief te zijn.
Hoewel er gedurende een jaar voldoende water is, is er ook een uitdaging: dit water valt namelijk ongelijk over het jaar verdeeld. Het kan een of twee weken regenen, en vervolgens blijft het dan vijftig weken droog. Dit betekent dat gewassen die afhankelijk zijn van zaaizaad (maïs, vollegrondsgroenten, tarwe) er zonder irrigatie niet kunnen groeien. Er is echter onvoldoende grondwater voor de irrigatie van de hele wereld. Veel landen die er in het verleden teveel van hebben gebruikt, zijn nu al afhankelijk van omgekeerde osmose technologieën voor de productie van zoetwater uit afvalwater of zelfs uit zout zeewater (bijvoorbeeld Israël, Jordanië, het Midden-Oosten). Sommige landen hebben al grote en productieve gebieden (bijvoorbeeld Death Valley in Californië) verloren.
In droge gebieden met voldoende maar ongelijk over het jaar verdeelde neerslag, moeten we bomen gebruiken om voedsel te produceren. Deze bomen hebben de capaciteit om er zonder enig probleem te groeien als ze het eerste jaar overleven - en dat is precies wat de Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie doet.
De afbeelding hieronder toont een Acacia in Noord-Kenia. De foto werd genomen tijdens de grote droogte in de zomer van 2011. Alles onder de boom is droog en dood; de boom zelf is echter twintig meter hoog en heeft een kruin met een diameter van dertig meter - en hij groeit goed. Daarom zijn bomen die droge perioden zonder regen kunnen overleven en die vijf ton fruit per hectare produceren hét antwoord op de uitdaging van het voedselprobleem.
Om het wereldvoedseltekort op te lossen, moeten we een aanzienlijk deel van de beschikbare twee miljard hectaren marginaal land (dat wil zeggen geërodeerd, verdroogd, rotsachtig, dor, enz.) beplanten met bomen die voedsel produceren.
Wie gaan bomen planten in Ecuador en op de rest van de wereld?
De volgende vraag is: wie gaat deze bomen planten in Ecuador en op de rest van de wereld? In principe kunnen de boeren die al in deze gebieden wonen dat doen. Maar zij zijn arm en hebben nauwelijks voldoende inkomsten om te leven. Dat is de reden waarom zovelen van hen stoppen. Bomen planten betekent nog eens extra uitdagingen voor hen. Wie gaan ze kopen en financieren? In de eerste vijf à zeven jaar, zijn de bomen nog niet productief, maar vereisen ze wel verzorging en onderhoud. Wie gaat dit betalen? Hoe kunnen de boeren deze zeven jaren zonder inkomsten doorkomen? Waar vinden ze het eten - dat al zo duur is - om te overleven?
Het doel is om vijftig kilo tomaten te produceren met minder dan twintig procent van het gemiddelde waterverbruik.
Kunnen groenten vijftig weken droogte overwinnen?
Nee, dat kunnen ze niet. Groenten hebben dagelijks voldoende water nodig om te groeien en vruchten produceren. Een tomatenplant die een kilo tomaten per week produceert heeft een regelmatige en voldoende hoeveelheid water nodig om dat te doen. Wij zijn daarom begonnen met proeven met de Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie (GT) - om uit te zoeken of de technologie net zo effectief is met groenten als met bomen. Proeven in 2011 hebben ons geleerd dat de GT er veelbelovend uitziet. In de eerste proeven met groenten (met minder dan twintig procent waterverbruik in vergelijking met traditionele teelttechnieken), behaalden we hoge opbrengsten. Om de resultaten te zien kan je de foto’s bekijken van diverse projecten die laten zien dat het mogelijk is om te planten met minder water of hier diverse video’s zien van de projecten die zijn gedaan met de Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie.
Wat hebben groenten nodig om te overleven?
Groenten hebben, in tegenstelling tot bomen, meer nodig dan water alleen. Bomen hebben mechanismen ontwikkeld om lange periodes van droogte te overwinnen. Ze hebben bijvoorbeeld penwortels die tot tachtig meter diepte capillair water kunnen vinden. Ze laten ook hun bladeren vallen wanneer de hoeveelheid verdamping van de bladeren hoger is dan de hoeveelheid water die de penwortels vinden. Koude woestijnnachten zorgen niet voor schade van de groei. Groenten hebben deze coping-mechanismen niet.
We moeten dus gecontroleerde omgevingen ontwikkelen om te voorkomen dat extreme omstandigheden de groenteproductie schaden. Voor dit doel gebruiken we een kas in combinatie met een schaduw-huis. Het Groasis Climate Control House (GCCH) stelt ons in staat om de vochtigheid overdag hoog genoeg te houden, evenals de temperaturen 's nachts. Een plastic kas veroorzaakt echter ook hoge temperaturen overdag; om deze extreme te vermijden gebruiken we een nieuwe soort schaduwdoek - 'witte schaduw' - bovenop de zwarte schaduwdoek. We gebruiken dus een dubbele schaduwoverkapping. In plaats van alleen zwarte schaduwdoek (gebruikt in 99 procent van de situaties), houdt de extra witte schaduwdoek de zonnestraling tegen. We plaatsen de schaduwoverkapping twee meter boven de kas, zodat de luchtzuiging de hitte wegneemt vóórdat die de kas in kan gaan. Dit schaduwprincipe houdt de warmte gedurende de dag buiten waardoor er een evenwichtige temperatuur is en de groenten kunnen groeien zonder klimaatstress. Samen met de Waterboxx® plant cocoon die de planten hun dagelijks benodigde hoeveelheid water geeft, verwachten we met deze technologie in staat te zijn om groenten te kweken in droge gebieden.
Het Groasis Climate Control House heeft twee schaduwdoeken over elkaar liggen. Ze liggen ongeveer anderhalve meter boven het hoogste punt van de kas. De bovenste schaduw is wit '65% shade' en de onderste is zwart '50% shade'. Vanuit deze hoek zie je het witte bovenste schaduwdoek.
Op deze foto zie je de open zijkanten. We kunnen het plastic aan de lange kanten van de kas oprollen tot een opening van drie meter.
De kas is zeven meter breed, de schaduwdoek is tien meter breed. Hij is aan beide kanten anderhalve meter breder dan de kas. Zo geeft hij ook schaduw in de ochtend en late middag als de zon nog niet of niet meer op z'n hoogste punt staat.
De resultaten van groenten planten in de kas in Ecuador
De resulten zijn verbazingwekkend. We hebben lagere temperaturen dan buiten zonder energieverbruik. We hebben een beter 'klimaat' met minder extreme relatieve vochtigheidsverschillen. Bovendien is de zonnestraling in de kas aanzienlijk minder. De resultaten zie je hieronder.
Lees hier alle resultaten van de succesvolle plantingen van de hout en fruitbomen. Lees hier de resultaten van de geplante bomen in La Chocolatera in Ecuador; dit is een van de moeilijkste plekken op aarde om een boom te planten.
Voedsel en inkomen voor de boeren
Door boeren met een laag inkomen te helpen bij de productie van groenten, beschikken ze voldoende gezond voedsel en voldoende inkomen. Zo kunnen ze fruitbomen planten in Ecuador en vijf tot zeven jaren wachten tot deze productief zijn. Door het ontwikkelen van een businessmodel dat arme boeren helpt geld te verdienen, zullen ze niet emigreren, maar beginnen met de productie van meer voedsel en ons helpen de wereld te herbebossen met productieve bomen.
Als we een leger van 300 miljoen boeren kunnen vormen om bomen te planten (in o.a. Ecuador), dan zullen de twee miljard hectaren eens bebost land binnen twee generaties opnieuw productief zijn.
Agua, Vida y Naturaleza is een model om voldoende voedsel en inkomen te garanderen voor de boeren. Het model kan worden gekopieerd en aangepast aan elke situatie, en zich vervolgens vermenigvuldigen over de hele wereld.
Vermenigvuldigingsmodel gebaseerd op onderwijsaanbod en toegang tot kapitaal
Het probleem voor deze boeren is echter dat ze onderwijs en kapitaal nodig hebben om met het model te beginnen. Wij richten ons daarom op een opleiding en een kapitaalverschaffend model, zodat ze kunnen starten. Als wij de boeren kapitaal verschaffen nadat ze de trainingen hebben gevolgd, weten we zeker dat ze de technologie begrijpen, dat ze er geld mee kunnen verdienen en dat ze voedsel en voldoende inkomen hebben om de leningen terug te betalen. Zodra dit model werkt, kunnen we het verspreiden onder de 300 miljoen arme boeren.
Ecuador als voorbeeld om bomen te planten en groenten te oogsten
De dicht bij Guayaquil gelegen 'Cooperativa de Ahorro y Credito' is een ideale partner om een Agua, Vida y Naturaleza Project te organiseren. De coöperatie heeft meer dan 54.000 boer-leden en 56 landbouwcentra. De 56 verkooppunten zijn de toekomstige opleidingscentra voor de leden van de coöperatie. De centrale trainingsfaciliteit zal gesitueerd worden in de Ecuadoriaanse provincie Santa Elena, op de experimentele afdeling van de Universidad de la Península de Santa Elena, de tweede partner in het project. Groasis Ecuador, Groasis' lokale distributeur, is de derde partner.
Groasis Ecuador is opgericht door twee ondernemersfamilies met agrarische roots: de familie Sansur met een bedrijf dat de landbouwsector bevoorraadt en de Nevado familie met het grootste en alleen biologische rozen telende bedrijf in Ecuador. De vierde partner en initiatiefnemer van het project is AquaPro Holland.
Toegang tot training voor de boeren
Het Agua, Vida y Naturaleza Project in Ecuador werkt volgens een eenvoudig vermenigvuldigingsmodel door de volgende stappen:
- We zoeken een betrouwbare partnerorganisatie waarvan onze doelgroep lid is. In dit geval is dat de Cooperativa de Credito y Ahorro (CCA), een coöperatie van boeren in Guayaquil. Als je belangstelling hebt voor de ontwikkeling van een soortgelijk partnermodel met ons: de partner kan iedere effectieve groep zijn - bijvoorbeeld een stam, dorp of regio - als die groep maar een sterke organisatiestructuur heeft ;
- We geven de voorkeur aan een wetenschappelijk sterke partner die eveneens ervaren is in het opleiden van studenten. In dit geval: La Universidad de la Península de Santa Elena (UPSE);
- De wetenschappelijke partner ontwikkelt een trainingscentrum voor trainees;
- Nadat ze een training hebben gevolgd gaan de trainees naar de plaatsen waar de arme families leven;
- Daar begint de coöperatie trainingscentra, kopieën van het trainingscentrum aan de universiteit; de voormalige trainees worden er de trainers die de boeren gaan opleiden - de vrouwen, mannen en - als ze dat willen - de kinderen. CCA, partner in het AVNP-project, heeft 56 verkooppunten. Wij streven ernaar over tien jaar in ieder verkooppunt een trainingscentrum te hebben;
- De training omvat theorie en praktijk;
- Na een jaar kunnen de studenten examen doen en als ze slagen een Groasis Ecologische Waterbesparende Technologie certificaat ontvangen.
Toegang tot kapitaal voor de boeren
Na het behalen van het certificaat, kan de boer (of groep van boeren) een aanvraag voor kapitaal indienen. Hiervoor zijn we aan het uitkijken naar banken die willen participeren. In dit geval zijn er twee potentiële kapitaalpartners. De Ecuadoriaanse overheid verschaft onze samenwerkingspartner in Ecuador kapitaal. In januari 2012 hadden we ook een eerste bijeenkomst met een sterke internationale private bank die erin geïnteresseerd is het model te onderzoeken met de mogelijkheid te participeren.
Er zit echter een risicovolle kant aan deze manier van landbouwproductie waar banken niet van houden. De boer, ook al heeft hij het Groasis certificaat, beschikt meestal niet over voldoende onderpand. Om deze reden hebben we hulp gezocht bij de Inter-American Development Bank in Washington (AIDB). We hebben de bank uitgenodigd de mogelijkheden te onderzoeken om een model te ontwikkelen waarin zij de rol van waarborger voor de kapitaalverschaffer op zich nemen. Op deze manier kan AIBD z'n kapitaal beter benutten dan nu. AIBD heeft belangstelling getoond en volgt het Agua, Vida y Naturaleza Project. Zodra dit financiële model succesvol is, hebben we onze weg gevonden om het model wereldwijd te verspreiden onder 300 miljoen boeren.
Achtergrondinformatie over het gebied
Dit voorstel is een plan om het ecosysteem van Santa Elena Península, Manabí, El Oro, Los Ríos, Bolivar, Guayas en Tungurahua in Ecuador te herbebossen en herstellen. Door de boeren te helpen genoeg voedsel en inkomen te genereren, zijn zij in staat economisch belangrijke fruitbomen te planten en eventueel ook andere voor het milieu belangrijke bomen. Dit gebied en omliggende gebieden zijn de laatste jaren getroffen door ernstige droogte die geleid heeft tot honger, armoede en economische ineenstorting van de regio. In plaats van de situatie hier te beschrijven, vragen wij u vriendelijk op de volgende links te klikken en de verhalen te lezen. Zij zullen u inzicht verschaffen in de problemen van dit gebied en die van vergelijkbare regio's.
Herbebossing in Ecuador’s droge bossen
Europese commissie (droogte rampen in Ecuador in maart 2011) en de droogte in Ecuador zorgt voor economische verliezen.
Droogte ten gevolge van neerslagtekort heeft in het kustgebied grote verliezen van meer dan 220 miljoen dollar in de landbouwproductie veroorzaakt. Volgens studies van het Ministerie van Landbouw, Veeteelt, Waterbeheer en Visserij en het National Secretariat of Risk zijn ongeveer 78.000 hectaren rijst en 110.000 hectaren maïs verloren gegaan.
Vijf provincies in de regio verkeren in een 'noodtoestand', aldus het Emergency Operations Center of Ecuador (COE). De zwaarst getroffen provincies zijn Guayas en Los Ríos (90 procent schade). In Santa Elena, El Oro en Manabí zijn ongeveer 15.00 hectaren rijst verdroogd, aldus eerdere rapporten (een verlies van 156 miljoen dollar alleen al in de rijstproductie).
Aan de andere kant besloot de overheid de export op te schorten naar Colombia dat 150.000 ton wilde kopen. Deze maatregel zal binnenlandse tekorten voorkomen - 90.000 ton is opgeslagen in de National Storage Unit; en 50.000 ton zijn in handen van industry-by-sector autoriteiten die men inzet om te voldoen aan de binnenlandse vraag.
Een vergelijkbare crisis treft de maïsboeren in deze gebieden. De door de crisis getroffen kustgebieden raakten ongeveer 110.000 hectaren kwijt. Maïsboeren verloren ongeveer 71 miljoen dollar met een snelheid van dertien dollar per kwartaal (gewichtsmaat, 46 kilo, red.). De droogte kan uiteindelijk nog eens 100.000 hectaren maïs opeisen en verloren doen gaan.
Ga op bezoek bij ons trainingscentrum!
Het GT trainingscentrum vindt u op het schiereiland Santa Elena - op een uur rijden van Guayaquil. Het Agua Vida y Naturaleza Project is dagelijks open voor bezoek, alleen op afspraak. Neem contact op met de lokale projectdirecteur mw. Monica Figueroa Suarez om een afspraak te maken, e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Start je eigen project en haal boeren uit de armoede
Wij hopen dat dit project je zal inspireren om zelf een project te starten. Dit project is gebaseerd op de ontwikkeling van een zichzelf vermenigvuldigend model dat gebruikmaakt van betrouwbare economische principes. Het is een belangrijk onderdeel van onze poging om in de komende 40 jaar de twee miljard hectaren ontbost land te herbebossen met economisch en ecologisch interessante bomen.
Foto’s van het Agua, Vida y Naturaleza project
Download deze pagina op: Explanation of objectives of Agua Naturaleza y Vida Project in Ecuador 2012-2014. Wanneer je een soortgelijk project wilt starten met Groasis, dan geeft dit document je meer gedetailleerde achtergrondinformatie: Figures and time table Agua Naturaleza y Vida Project 2012-2014.